Nico van Harten 70 jaar lid UCS De Rode Loper
7 oktober 2020, door: Henk van Lingen
Onderstaand artikel verscheen deze week in licht ingekorte versie in het Utrechts Stadsblad.
Het was 1 september 1950 toen de 15 jarige Nico van Harten zich meldde bij de Utrechtse schaakclub UCS. Deze club heet inmiddels UCS De Rode Loper en bestaat dit najaar 90 jaar. Nico is nog altijd lid, inmiddels al 70 jaar lang. Vrij bijzonder.
UCS De Rode Loper is tegenwoordig de oudste nog bestaande schaakvereniging van Utrecht, en speelt in
Denksportcentrum Dijckzigt aan de Boorstraat. De vereniging werd opgericht in 1930. Groots uitpakken voor dit lustrum lijkt er met de huidige situatie door de coronacrisis niet in te zitten. Er wordt nog wel fysiek geschaakt, maar met afstandsregels. Lustrumtoernooien met meer dan 50 spelers zijn al helemaal lastig.
Maar een lidmaatschap van 70 jaar mag natuurlijk niet ongemerkt voorbij gaan.
Tot de lockdown dit voorjaar bezocht Nico nog vrijwel wekelijks de interne competitie. In de loop der jaren speelde hij duizenden partijen op of voor de club. Alle notatieboekjes heeft hij nog. En als gekend statisticus van de club kan hij over die collectie partijen allerlei cijfermateriaal overleggen. De vereniging heeft veel aan Nico te danken. Jarenlange rollen als bestuurslid, teamcaptain, motivator en clubarchivaris leverde hem 25 jaar geleden, in 1995, het erelidmaatschap op. Nog een jubileum dus! Vijf jaar geleden werd een van de vaste wisselprijzen van de club, een fraai geverfde klassieke schaakklok, naar hem vernoemd: De Nico van Harten Trofee.
Nico werd in 1935, het jaar dat Max Euwe wereldkampioen werd, geboren in de Rivierenwijk. In de jaren 60 en 70 was Nico op zijn hoogtepunt qua schaken. Hij werd twee maal clubkampioen en een paar keer tweede. Tegenwoordig beginnen de jaren toch echt te tellen maar hij staat nog immer te boek als een sluwe oude vos waar je niet zomaar van wint. Nico maakte de hele naoorlogse geschiedenis van de nu jubilerende vereniging mee. Diverse verhuizingen van speellocatie, bestuurswisselingen en natuurlijk de naamswijziging in de voor de club revolutionaire jaren 80 wanneer de van oorsprong christelijke schaakclub verandert in een bont gezelschap van studenten en links georienteerde kroegtijgers. Van bolknak tot joint heet deze metamorfose in een boek dat verscheen bij een vorig lustrum.
Toch is De Rode Loper 90 jaar lang zelfstandig zichzelf gebleven, waar andere schaakverenigingen in de stad kwamen en gingen of fuseerden. De club bloeit momenteel als nooit tevoren, en zal daar samen met Nico dit jaar op gepaste wijze bij stil staan.

Terug naar het Laatste Nieuws